Aagje en Boris, gaat dat samen?
Aagje komt uit haar appartement, ze wou boodschappen
gaan doen. Onderweg komt ze Boris tegen. “Hoi Boris, hoe gaat het ermee?”,
begroet Aagje hem, met een brede glimlach. Boris’ gezicht staat altijd op
onweer, maar toen hij Aagje hoorde klaarde hij op. “Hoi, Aagje!!!”, riep hij.
Toen herinnerde hij zichzelf dat hij Boris Boos was. “Euw, ja hoor… umm,
ja het gaat wellu goed.”, mompelde hij zo nonchalant mogelijk. “ow, oké nou, ik
ga boodschappen doen. Dus, tot gauw!”, en Aagje liep verder. “Oow… wat is ze
toch mooi………”, zuchtte Boris toen Aagje de hoek om was. “Maar waarom doe ik dan
ook zo dom……”, Boris wou net naar het park gaan toen Sybrand zijn appartement
uitkwam. “Ha Boris, hihihihihi, ik hoorde jullie wel, Boris heeft een
vriendinnetje.” Boris zag in dat er geen ontsnapping mogelijk was aan dit
gesprek, dus gaf hij maar toe. “Ja Sybrand, ik ben verliefd op Aagje, is dat
nou zo gek?!” “Nee, natuurlijk niet, maar kom even binnen, ik heb wat
interessante informatie.”, Gniffelde Sybrand.
Toen Boris,
Sybrand’ appartement binnenkwam, wist hij niet wat hij zag. Allemaal computers
aangesloten op één grote computer. Boris keek zijn ogen uit. “Is er wat, mijn
beste man?” Vroeg Sybrand, die zijn kamer, natuurlijk, doodnormaal vond. “Neuh,
niets...” antwoordde Boris. “Nou, ter zake, wat vind je leuk aan haar???”
“Nou, hoe ze tegen me doet en haar glimlach.” Boris
droomde weg… Opeens begon Sybrand hard te lachen. “Whahahahaha, Boris, je hebt
de lentekriebels. Weet je wat je moet doen?” Boris schudde van nee. “Nou”, ging
Sybrand verder, “Nou, je moet het haar gewoon vertellen.” Boris vond het niet
grappig en tierde: “Nou, weet je wat?!!! Dat ga ik dus NIET doen!!!” Sybrand
schrok, maar toen hoorde hij niets meer. Of toch wel? Ja, hij hoorde zacht
gesnik. Boris huilde!!!”Boris niet huilen, ik ga je helpen en het komt
allemaal goed.” Sybrand, niemand trouwens, had Boris ooit horen huilen. Hij
liep naar hem toe. “Ik wil haar zo graag laten zien en horen, wat ik voel.”,
snikte Boris. “Nou, ik ga maar, bedankt voor al je hulp, Sybrand.” “Oké, succes he?!” En Sybrand zwaaide Boris
uit.
“Doei, hou me op de hoogte!!!”
Het is zondag.
Aagje loopt over de gang. Boris komt aangelopen vanaf Sybrand’ huis. “Fuut,
fuut, pomdedom…”, fluit hij. Aagje hoort hem, lacht en roept: “Hey Boris, doe je
auditie voor het orkest??!”. Boris denkt eerst dat ze het onaardig bedoelt,
maar als hij haar kant op kijkt en haar ziet lachen, weet hij dat ze het goed
bedoelde. “Ja.. eeh… ik bedoel neehh, ik nou ja, uuum… laat maar…”, brabbelde
hij.
Aagje lachte weer. “ooh Boris…”, hikte ze. “Je bent
de laatste tijd veel aardiger, veel liever en dat vind ik wel leuk.” Opeens
hield ze op met lachen en vroeg: “Zeg, wil je even binnen komen, voor een kop
thee?”. Eigenlijk had Boris al drie koppen op, bij Sybrand, maar dit aanbod
sloeg hij natuurlijk niet af. “Ja leuk, ikkuh… ja leuk. Hehe…”, stamelde hij.
“Hahahaha, Boris, wat ben je toch grappig!!!”
Zou het dan toch nog wat worden tussen Aagje en Boris???
Het is een kwestie van wachten………
De volgende ochtend, bij de wekelijkse vergadering:
“Jongens, Boris en ik moeten jullie wat vertellen,
Boris en ik zijn… VERLIEFD!!!”
Het was even stil. Toen barstte er een loeiend
gejuich op. “Eindelijk!!!”, schreeuwde Tina Techniek. Het werd stil. “Wat
zeiden jullie nou?”, vroeg Boris verbaasd. “Dat we het allang wisten!!!”, riep
Piet Proper. “Wanneer komt de bruiloft?!”, riepen de andere in koor. “De
BRUILOFT??!”, Boris en Aagje vielen bijna om van verbazing, hoe wisten ze dat
allemaal??!
Het is een zonnige dag in juli. Iedereen is op de
bruiloft. De anderen van het vriendenhuis, familie, vrienden en natuurlijk: De
Pastoor, want ze trouwen in de kerk. “Bla, bla, bla en dan mag u nu de bruid
kussen!”, spreekt hij tegen Boris. “Gefeliciteerd!!! Jullie zijn getrouwd!!!”,
schreeuwt iedereen. Er kwam een groot feest tot laat in de avond. Er ze leefde
nog boos en aardig…
Emma