Waar is Tina?                                     

 

Boris Boos was boos, kwaad liep hij door de gang.

Hij kwam Leo Luilak tegen en schreeuwde: ‘’he` Leo, ben je weer in slaap gevallen? ‘’

Slaperig antwoordde hij: ‘’maak me niet wakker, je ziet toch dat ik slaap!’’

Hij gaapte en viel weer in slaap, toen liep hij boos weg.

Marion Mooi was op visite bij Bea Beeldbuis.

Marion zat te roddelen en te praten over hoe mooi ze is, Bea deed alsof ze luisterde, maar ze keek tv.

Aagje Aardig kwam binnen met zelfgemaakte koekjes om uit te delen. Toen ze binnen kwam hoorde ze dat Marion roddelde en zei kalm:’’Roddelen is toch niet aardig?’’

Marion reageerde niet en Aagje ging maar tussen Marion en Bea in zitten.

In de kamer naast hen zaten Piet Proper en Sybrand Slimmerik, het was er heel stil want piet maakte een vaas schoon en Sybrand studeerde hard op  een het heelal.

Opeens was er een grote knal te horen en Vera Verdriet huilde:’’AAAH wat was dat Snik Snik!!’’

En alsof dat nog niet genoeg was schreeuwde Kees Zenuwpees het uit en stotterde:’’Help me, alsjeblieft ik schrok me dood!’’

Iedereen ging naar de gang.

Iedereen stond er.

Opeens Schreeuwde Boris:’’Waar is Tina?’’

Marion en Leo begonnen te discussiëren en Marion roddelde er op los.

Toen besloot Piet naar Tina`s kamer te gaan en iedereen wou mee gaan.

In Tina`s kamer was het leeg en het raam stond open en het stonk er.

Een donderslag volgde.

Kees gilde:’’O nee, ze is ontvoerd!’’

Vera jankte het uit en Aagje ging haar troosten.

Tina Techniek was spoorloos verdwenen.

Boris (die volgens Marion op Tina was) tierde:’’Als ik er achter kom wie dit heeft gedaan gaat die gene er aan!!’’

Marion grijnsde naar Boris.

En fluisterde naar hem:’’Ik wist wel dat je op haar was.’’

Boris keek haar nu super boos aan.

En riep:” Nou dan ben ik toch lekker op haar!’’

Iedereen grinnikte, maar niet lang. Ze dachten weer aan Tina.

Ze besloten sporen te zoeken en Tina te vinden.

Iedereen liep naar buiten, maar Boris die vooraan liep stopte even.

Hij riep hard door de gang:’’niet iedereen kan mee, Leo jij blijft hier, want jij valt toch in slaap.’’

Maar Leo hoorde het niet, want hij sliep al.

‘’En Bea het is niet handig als jij je tv mee sleept’’, ging hij verder, enne Kees en Vera ik wil geen bangeschijters mee dus jullie blijven ook.

Passen jullie maar op het huis wij gaan.

En dus liepen Boris Boos, Aagje Aardig, Marion Mooi, Sybrand Slimmerik & Piet Proper naar buiten.

Buiten vonden ze voetsporen dus gingen ze die volgen, na een tijdje klaagde Piet:’’zijn we er bijna?’’

‘’Nee!’’ schreeuwde Boris.

Aagje fluisterde:’’We weten niet wanneer we er zijn, dus let maar niet op Boris.

 Ze liepen en liepen en liepen en liepen zo lang dat Sybrand klaagde:’’M`n voeten doen pijn, ik wil NU stoppen dan kan ik gelijk op m`n laptop kijken waar we zijn….

‘’Hoe kan dat?’’ onderbrak Marion hem.

‘’ik was nog niet klaar antwoordde hij terug.

‘’Nou ik heb een plattegrond van ons land en kan zo zien waar we nu zijn en waar we heen moeten.’’

‘’Ja laten we stoppen’’ zei Piet.

‘’Begin jij nu ook al ZEURpiet?!’’ knarsetandde Boris.

‘’Maar dat geeft niet hè`’’gromde Marion naar Boris.

‘’Oke, we stoppen even, maar daarna gaan we weer heel lang door!’’zei Boris geïrriteerd.

Ze gingen op een grasveldje zitten.

Sybrand was heel stil bezig met z`n laptop, in tegendeel totMarion die praatte en praatte met Aagje, Boris zat boos bij een boom en Piet mopperde:’’Wat is dit een vies grasveld ik wou dat ik m`n poetslapje bij me had om de grassprieten te poetsen.’’

Opeens stotterde Sybrand:’’Wat hoor ik?’’

Iedereen spitste zijn oren….

‘’Zit jij weer irritant te doen Aagje?’’mopperde Boris

‘’Ik was het niet.’’zweerde Aagje.

 Piet snotterde:’’ik ben heel bang nu!!’’

‘’Kijk een kruising tussen Vera en Kees’’lachte Boris

Hij wees naar Piet.

‘’Dat is niet lief van je Boris!’’vertelde Aagje

‘’Het zal niet meer gebeuren hoor.’’beloofde Aagje.

Na een tijdje riep Boris dat ze verder moesten zoeken.

Iedereen stond op maar het werd opeens erg mistig en toen konden ze de sporen niet vinden, maar Sybrand wist welke kant ze op moesten door z`n laptop.

Toen ze ongeveer12 km hadden gelopen verdween de mist.

Ze keken goed om zich heen en zagen dat de voetstappen het bos in gingen.

Sybrand jammerde:’’Waar is Tina als je haar nodig hebt, zij had een nieuwe uitvinding; een uitklapbare auto.’’

‘’Maar ja, als zij er was waren wij hier niet.’’voegde Piet er aan toe.

‘’Niet zeuren gewoon doorlopen’’gaapte Boris.

‘’Oooh, Boris is moe’’pestte Marion.

Ze gingen richting het bos, maar voor het bos bleven ze even staan.

‘’Dit is niet zomaar een bos, dit is een gigantisch woud!’’stotterde Aagje.

‘’Ik vind het wel leuk.’’lachte Marion.

‘’Ben jij dan nergens bang voor?’’vroeg Sybrand.

‘’Nee hoor.’’antwoordde Marion.

 

                           !KNAL!    

 

Marion schrok zich dood en sprong in de armen van Piet.

‘’Ik weet genoeg’’pestte hij.

Marion ging weer staan en loog:’’Het was een schok die op de grond mij weg kaatste.’’

‘’HUH??wat bedoel ze?’’ vroeg iedereen zich af.

‘’GAAN WE NU NOG VERDER OF NIET!!??’’ tierde Boris.

‘’Sorry’’fluisterde ze in koor.

‘’Lopen nu, allemaal!’’ schreeuwde Boris.

Aagje mopperde:’’we gaan al hoor.’’

‘’WOW’’riep Sybrand tegen Boris, ‘’Je hebt haar bijna boos gemaakt, dat kan niemand.’’

Boris liep naar Aagje en fluisterde heel zacht:’’Sorry.’’

‘’Wat ik versta je niet’’zei Aagje’’iets harder graag.’’

‘’Het spijt me oké!’’huilde Boris.

‘’Ik vergeef het je’’troostte Aagje.

‘’Gaan we nu dan maar verder’’onderbrak Marion ze.

‘’Ja’’antwoordde Sybrand.

Ze liepen het bos in, maar waren wel een beetje bang.

Niemand durfde iets te zeggen.

Zelfs Marion is stil.

Wonderen bestaan dus nog.

Ze stoppen bij een dikke boom, want vanaf daar zijn er geen voetstappen meer.

Ze zoeken rond om de boom.

Niks te vinden dus gingen ze maar op de bomen zoeken.

Ze zien een rare ster>>>

‘’Er is iets mis met deze boom’’fluisterde Marion.

‘’Er zit een deur onder de ster’’antwoordde  Sybrand

‘’Ik wil wel wat vingerdrukken scannen van handen die de deur hebben aangeraakt.’’ging hij verder.

‘’Dat is een goed idee!’’vond Aagje.

Sybrand had een scanner op z`n laptop.

Toen Sybrand klaar was zag hij de vingerafdrukken op z`n computerscherm.

‘’Het zijn behoorlijk dikke vingerafdrukken, die zijn niet van Tina’’zei hij teleurgesteld.

‘’Misschien moeten we toch naar binnen gaan’’aarzelde Piet.

‘’Oke maar hoe gaat de deur open?’’vroeg Boris.

‘’Geen idee, laten we gewoon iets proberen.’’riep Aagje.

Ze schopten en sloegen, maar de deur bleef potdicht.

‘’Verdorie’’schold Boris.

Toen ging de deur open.

Aagje begon te lachen.

Ze liepen naar binnen.

Er was een lange trap.

Ze liepen naar beneden.

Piet begon heel bang te worden en stotterde:’’Misschien was dit niet zo`n goed idee.’’

‘’Ach niet zeuren nu hoor!’’waarschuwde Marion hem.

‘’Maar…..’’

‘’Geen gemaar.’’schreeuwde Boris.

‘’WIE IS DAAR?’’ klonk het opeens.

Iedereen schok.

Piet was nu heel bang geworden!

Ze verstopten zich in een kast.

Ze hoorde voetstappendichterbij komen.

De deur ging op een kier.

‘’Wie is daar?’’ hoorde ze een stem zeggen.

‘’Kom te voorschijn!’’

Iedereen bleef stil zitten achter wat dozen.

Door een kier zagen ze 5 dikke mannen met sigaren in hun mond.

En er was nog 1 die hen commandeerde.

Ze waren bij de maffia belandt.

‘’We moeten hier weg’’ fluisterde Piet.

‘’Misschien in de andere kamer’’hoorde ze de dikste zeggen.

De mannen gingen de kamer uit.

‘’Dit is onze kans, nu kunnen we snel weg’’krijste Marion die helemaal overstuur was.

Ze renden de kamer uit.

Maar naast de deur stond de maffiabaas op hun te wachten.

De andere mannen pakte hun vast.

‘’Kom maar mee’’ grijnsde de baas.

Ze kwamen in een grote kamer.

Er stonden veel andere mensen.

Die waren vastgemaakt aan de muur met kettingen.

‘’Deze mensen hebben net als jullie onze plaats ontdekt’’vertelde de baas.

‘’Jullie moeten je niet bemoeien met onze zaken.’’ging hij verder.

‘’Dus maken we jullie dood’’zei een van de achterste mannen.

Iedereen schrok.

‘’Zo meisje jij gaat als eerste’’ en er werd een pistool naar Marion`s hoofd gericht.

Marion zag dat de man met het pistool bijna stond te kwijlen omdat hij haar mooi vond.

Marion gaf een knipoog en toen viel hij bijna flauw.

Marion grinnikte.

Hij schoot heel erg mis.

En heeeeel toevallig kwam de kogel tegen de handboeien van Marion.

Ze pakte het pistool van de man en richtte het op de maffia mensjes.

Ze maakte iedereen los maar hielt de mannen nog wel onder schot.

Iedereen ging weg en Marion ging als laatste deed de deur dicht en rende zo snel als ze kon weg.

De maffia kwam hun achterna, maar Marion was sneller en kwam bij de uitgang.

Ze verstopte zich achter een boom.

Marion zag de andere, mensen achter een heuvel zitten.

Ze sloop langzaam naar de heuvel om bij de andere te zijn.

Het laatste stukje rende ze.

Toen ze aankwam was de maffia er ook al niet meer maar toch deden ze voorzichtig

Ze liepen weg en iedereen bedankte Marion

‘’Graag gedaan’’ bedankte Marion ze.

Ze namen afscheid van de andere mensen en Boris, Marion, Aagje, Piet en Sybrand gingen verder met de zoektocht naar Tina.

‘’Ik geef het op, we vinden Tina nooit.’’klaagde Piet.

Maar Boris wou doorgaan.

Ze gingen verder het bos in.

‘’Ik vind het nu ook eng worden’’zei Aagje angstig.

Opeens voelde Marion een druppel.

‘’Fijn, gaat het ook nog eens regenen hebben wij weer’’mopperde Marion.

‘‘‘D-d-dat is g-g-g-geen r-regen, dat is k-k-kwijl van dat g-g-gr-grote beest a-a-a-achter j-je’’stotterde Boris.

‘’AAAAAHH!!!!!’’gilde Marion

‘’Op m`n nieuwe jurk nog wel.’’krijste Marion.

Marion en de rest rende snel weg het bos uit.

Maar het beest was heel snel het haalde hun bijna in met rennen.

Marion maakte ondertussen haar jurk schoon.

Toen ze om keken zagen ze dat het een grote hond was.

‘’Dat moet de hond van een reus zijn!’’zei Sybrand verbaasd terwijl hij de hond bekeek.

 Aagje zat met de hond te spelen.

‘’Ja, jij bent een lief hondje, groot lief hondje, ja dat ben jij!’’troetelde Aagje de hond.

‘’Aagje doe even normaal.’’klaagde Boris.

‘’Best, jij je zin.’’mopperde Aagje.

‘’Ja, maar Tina hebben we nog niet  gevonden.’’onderbrak Piet hun.

‘’Die vinden we toch nooit meer.’’zei Sybrand teleurgesteld.

‘’Echt wel, we zullen haar vinden, let maar op!’’beloofde Boris.

‘’Geloof het zelf.’’lachte Marion.

‘’Jij bent op haar daarom wil jij doorgaan, nou wij zijn moe!’’ging ze verder.

‘’IK WORD ER GEK VAN!!’’tierde Marion.

‘’Sorry, sorry’’brabbelde Boris.

‘’Maar toch we zijn hier mee begonnen en nu zullen we het afmaken ook’’verdedigde Aagje.

‘’Oke, Oke, ik vind het best, maar ik doe dit voor Tina.’’mopperde Marion

‘’Gadver, wat is dat huisje daar vies!’’riep Piet.

‘’ PAARDEN TE HUUR’’las hij.

‘’Je kunt daar paarden huren’’zei Piet heel blij.

‘’Hoe weet je dat?’’vroeg Sybrand.

‘’Omdat het op dat bordje staat die bij het raam hangt van het huisje’’antwoordde Piet.

‘’Mooi, dan hoeven we niet meer te lopen’’lachte Marion super blij.

‘’Nee dat kan niet want we hebben geen geld om een paard te huren’’zei Boris teleurgesteld.

‘’Nu moeten we toch lopen’’mopperde Sybrand.

‘’Ach, lopen is gezond’’glimlachte Aagje.

‘’Doorlopen dan maar’’zuchtte Piet.

Dus liepen ze door.

De grote hond liep hun achterna.

‘’Dat irritante beest gaat niet weg’’klaagde Marion.

‘‘‘I-i-i-ik ben b-b-b-bang v-v-voor g-grote h-h-h-honden’’ stotterde Sybrand.

‘’Ja, weet ik, je rende net ook het hardst weg’’lachte Boris hem uit.

‘’Het is niet lief als je hem uit lacht hoor!’’zei Aagje tegen Boris.

‘’Waar zeur je zo, ik moet boos lijken dus hou je mond’’schreeuwde Boris.

‘’Nou, ik moet aardig doen dus hou jij maar op!’’schreeuwde Aagje terug.

‘’NU GAAN WE NAAR HUIS’’tierde Sybrand.

Het was even stil….

Niemand had Sybrand ooit horen schreeuwen en al helemaal niet tieren.

‘’Rustig maar, we gaan al.’’zei Marion heel zacht.

Ze liepen naar huis.

‘’Die hond gaat nog steeds achter ons aan’’knarsetandde Boris.

‘’Ach dat is toch niet erg, hij is zo lief!’’lachte    Aagje.

‘’Misschien als we hem negeren gaat hij weg.’’bedacht Piet.

‘’Maar we negeren hem al de hele tijd, dus dat lukt niet.’’vertelde Sybrand.

‘’Het is een vreselijk vies beest, hij moet weg!’’eiste Piet.

‘’Dat vind ik ook’’ ging Marion verder.

‘’Hij slaapt dan bij mij please!?’’smeekte Aagje.

‘’Oke, maar haal hem bij mij uit de buurt’’zei Boris.

‘’JEEEEEE!!!!!’’juichte Marion.

‘’Wat nou, jij vond hem toch vies?’’vroeg Sybrand verbaast.

‘’Ja, maar we zijn thuis!!!J’’riep Marion blij.

Iedereen juichte.

Maar Boris zei:’’Maar de reis was voor niks, we hebben Tina niet gevonden.’’

Opeens rende Vera, Leo, Bea en Kees naar buiten.

En Tina rende hun achterna.

‘’Tina!!!!!!’’riep Boris blij.

‘’Waar was je??’’vroeg hij.

‘’Ik was de magnetron aan het maken, maar hij plofte uit elkaar en het rookte heel erg.’’vertelde ze.

‘’ik deed het raam open om het rook weg te halen alleen het bleef stinken. Toen ging ik een nieuwe magnetron kopen.’’ging ze verder ‘’En in de winkel begon het te stormen dus bleef ik daar even.’’

‘’OOOH, wat stom om te denken dat je weg was maar nu ga ik naar binnen ik heb super erge dorst.’’

Iedereen ging mee.

Toen vertelde Boris, Aagje, Piet, Sybrand en Marion over het avontuur dat ze hadden beleefd.

 

 

                                                      Brinsley